سی سالگی....

سی سالگی به بعد،
گم میشوی
در خودت،
عاشق باشی بی صدا میشکنی
در خودت،
بعد از سی سالگی ،
عاشقانه هایت سکوت میشود،
پشت پنجره انتظاری
تلخ،
او که نیست،
او که رفتست،
او که نخواهد آمد،
ناگاه،
میکشد خیال تورا،
به خیابان ،
به باران،
به یک کافه دنج،
تنها می نشینی کنار یک میز
خاطره،
روبرویت ،
با یک صندلی خالی،
در خیال حرف میزنی ،
سی سالگی سال گم شدن ست ،
سال خیالهای ساکت،
سال خیره شدن به صندلی
خالی آنطرفِ میز کافه
دنج،
قهوه ات یخ کرد،
مرد،
کافه دارد بسته میشود،
کجا را مینگری،
کسی نیست،
آنسوی میز خاطره..... 

فرشاد

حرف راست ...