خدا...

نرگس صرافیان طوفان میگه:

خدایا! اگر در نگاه خیلی‌ها نظر بلند و بلند پروازم؛

چون خیالم تخت است که تو پشت و پناهمی!

اگر لبه‌ی پرتگاه می‌ایستم

و اگر قله‌های بلندتر و بعیدتری را نشانه می‌گیرم

و اگر ریسک‌پذیرم و هیچ ارتفاع و تهدیدی را جدی نمی‌گیرم

و اگر سری نترس دارم

و بی‌هیچ محافظه‌کاری،

دل را به دریا می‌زنم و از عمق و از غرق شدن نمی‌ترسم؛

چون می‌دانم که

تو هستی و هرکجا که کم آوردم دست به کار می‌شوی و خودت همه چیز را درست می‌کنی...

تو حواست به من هست و برای من همین کافی‌ست تا از هیچ‌چیز نترسم و شکست‌ناپذیر و ادامه‌دهنده و جسور باشم...